Afgelopen jaar wilde ik mijn 'textiele' blik eens verruimen en besloot ik om een cursus te gaan doen genaamd: 'Textiel, gemengde technieken'. Eens op een andere, misschien wat vrijere manier leren omgaan met textiel en textiele technieken.
De cursus begon met vilten. Nu heb ik nooit interesse in gevilte voorwerpen. Ik vind het er altijd wat rommelig uitzien en gevilte werkstukken vind ik dan ook zelden mooi. Ik houd er namelijk van als het strak afgewerkt is, als 'het' klopt, als het meetbaar en controleerbaar is. En juist dat wilde ik leren loslaten.
Ik ging dus aan de slag met de plukken gekleurde wol op een stuk bolletjes plastic. En wat ik al wel verwacht had, om het zelf te doen is hartstikke leuk. Lekker kliederen met water en zeep. Heerlijk lichamelijk bezig zijn en van niets iets maken. Super om te doen. Want hoewel gevilte werkstukken mijn aandacht niet trekken, dacht ik wel dat het vast leuk zou zijn voor de maker om er mee bezig te zijn.
Nadat de lap half gevilt was, legden we kastanjes onder het vilt zodat het vilt de bolvormen aannam. Ook werd er wat geregen en geplooid en vervolgens verder gevilt.
Toen het werkstuk gedroogd was, werd het nog opgeleukt met wat parelmoerkleurige kralen. In de cursus hebben we nog verschillende dingen geleerd en gedaan en na deze proeflap maakten we een echt werkstuk. Toch is dit proefje het enige van de hele cursus dat bewaard is gebleven omdat ik hem zo leuk vindt. Zo lekker ruw en puur, zo niet meetbaar en controleerbaar, zo lekker vrij en onbevangen. Ja, ik kan het wel...
Voor deze foto is het even uit de kast gehaald en op onze Noor (schapenvacht van wild schaap uit Noorwegen) gelegd. Een plaatje.
Groetjes Elle
Geen opmerkingen:
Een reactie posten