Quilt met wolvilten bloemetjes

Dit verhaal begint in 2010. Op de OEQC in Veldhoven kocht ik wolvilt omdat ik in een leuk tijdschrift mooie voorbeelden met dit vilt vond. Het eerst blok dat ik maakte is dan ook duidelijk geïnspireerd op een blok uit dit tijdschrift.

Daarna ging ik zelf aan de slag om in deze stijl, een combinatie van katoentjes en de viltjes, blokken te verzinnen. Met onderstaand blok won ik zelfs nog een prijs op het quiltweekend bij Dorry omdat Dorry het leuk vond dat het zelf verzonnen was. En het is gewoon een leuk blok. Ik vind het zelf uiteindelijk het leukste blok dat er tussen zit.

Dan volgt er een blok in de breedte. Ik heb dan nog geen idee hoe het totaalplaatje eruit gaat zien maar dat doet er niet toe. Ik doe gewoon wat ik leuk vind en uiteindelijk maken we er wel wat van.

De vilten delen worden met een festonsteek op de ondergrond genaaid met een wollen garen. 

Als er vier blokken gemaakt zijn wordt er een overzichtsfotootje gemaakt. Dat wordt al wat maar het is natuurlijk nog niet genoeg.

Als ik vijf blokken gemaakt heb begin ik er wat in te zien. Met op iedere hoek een blok en 1 in het midden, zie ik dat ik nog wat kleinere blokken nodig heb om een leuke samenstelling te krijgen. Ook bedenk ik dan dat het leuk is om de blokken als losse quiltjes te maken en die blokken later met kralen ofzo, aan elkaar te maken. 

(foto's van 1 november 2013)

Als ik van alle 8 blokken, een quiltje heb gemaakt, blijft het weer lang in de kast, want hoe ga ik van die losse delen nu echt een quilt maken. Ik heb er wel ideeën over maar ik ben er niet zeker van dat dat gaat worden zoals ik wil. 

Op een dag vind ik dat ik een besluit moet nemen wat ik hiermee doe, wegdoen of afmaken. Ik besluit dat ik deze quilt leuk genoeg vind om af te maken, maar dan wel als een 'gewone' quilt. Daarom worden alle quiltsteekjes behoedzaam losgeknipt, de vulling en achterkantjes worden verwijderd. 

Vervolgens worden van de in-de-quilt-gebruikte en enkele bijgekochte stofjes, vierkantjes en repen geknipt die tussen de blokken gelegd worden. Dat is een gezellig werkje. Op een bepaald moment kom je op een punt dat er nog bepaalde afmetingen en kleuren nodig zijn om het geheel te completeren. Er wordt geschoven, de kleurtjes worden nog wat anders verdeeld en uiteindelijk liggen alle stukjes op hun plek.

Tenminste, dat denk je. 

Als je alles echt netjes gaat neerleggen, dan zie je ineens dat een enkele rij tekort is. Dan moet er weer geschoven gaan worden met de kleurtjes en de stofjes. 

Dat alles gebeurde in een appartementje in Oostenrijk tijdens de wintersportvakantie. Ik had niet zo de behoefte om elke dag te gaan skiën dus nam ik lekker mijn naaispulletjes mee. 

Het was ideaal dat de slaapkamer naast de huiskamer lag, zodat ik stofjes kon knippen en ze direct op de aangrenzende kamer op het bed kon leggen. Ik heb wat heen en weer gelopen.

Het in elkaar zetten van de rijen en blokken ging heel snel. Ik weet niet meer precies of hij af, of bijna af was toen ik thuiskwam. 

Maar, en nu komt de grote maar. 

Ik vond het niet mooi. 

Het valt misschien niet direct op, maar als je de foto hierboven met die hieronder vergelijkt, is er toch een groot verschil. Of misschien een klein verschil maar dan wel één die toch nog veel tijd kostte. 

Ik had de blokken namelijk helemaal in de hoeken gezet en bij thuiskomst was ik daar niet blij mee. En dan is het toch nog een fiks karwei om die blokken net even verder naar binnen te zetten. 

Uiteindelijk lag de top weer helemaal uit elkaar. Natuurlijk was ook dit klusje weer best snel gepiept, en werd de top zoals hij hieronder te zien is.

En nu, 6 jaar verder, ligt hij dan toch klaar om gequilt te gaan worden. We zijn dus weer een hele stap verder. Het komt goed. 

Groetjes Elle